Sessiz Çığlık Şiiri - Veysel Tetik

Bu gece hava çok soğuk üşüyorum Üşüyorum yalnız yürüdüğüm bu sokakta Sonbahardan kalma yapraklar arasında yürüyorum Titrek sesimle mırıldanıyorum şarkımızı Hüzün dolu bir gece yine İçimden sessiz bir çiğlık kopar zamana ve sana. Neden yüreğimde ilk günkü gibi hala bu kadar canlısın. Neden isyan ettikce içimdeki sen daha çok çoğalmaktasın Gece ayazı gibi kaplamış heryanımı özlemin. Elimden gelen bu ve ben tek kişilik bedende iki kişilik ruh taşıyorum. En içten çiğlıklarımı duymasan da ben buyum. Kalbimde açtığın yarayı saramadım ve ben hala buyum. duymasan da sessiz bir çığlık kopar zamana ve sana.