Sessiz Çığlık Şiiri - Güzin Demir

sokaklar sessiz
kimsesiz bir çocuğun çığlığı dışında...
çocuk ağlıyor
evlerde sönmüş ışıklar...
çocuk bakıyor
kimse yok etrafında
bir çığlık duyuluyor
ve bir çığlık daha...

bir apartman var sokakta..
üst katlardakilerin kahkahaları
sokaktan duyuluyor...
orta katlardakiler derin uykularda
ya alt katlarda neler oluyor...
kimse görmezmi dumanlar çıkıyor yüreklerinden
ve yangın...
bir yangın daha...

biri hayatı izleyip şiir yazıyor
hep acı akıyor kaleminden...
mutluluk ilham vermiyorki
şiirlerden okunsun.
okuyunca yazdığı şiiri canı acıyor...
dağılıyor kağıttaki mürekkep
gözlerinden damlayan yaşla...
ve acı...
yine acı...
bir acı daha....