Aşkın gölgesine düşmüş kör sanrı
Ağıt yakar gece bekçileri
Bacalardan hasret çıkıyor gökyüzüne
Ve umut olarak geri dönüyor yüreğime
Bense kaldırımları adımlıyordum
Sessiz bir melodiyle
Gönül kapısında şaşkın çilingir
Hasret kilidini açma peşinde
Islak bir çift penceresiz göz
Döker gözyaşını aşkın içine
Şafak tütsüsüne tutar alnını
Kaç bahar eskiyecek
Seni böyle beklerken
Kapında sabahlayan bir kuş umudundayım
Kaldırımlara serdim efkar yüklü yatağı
Örterim üzerime ses düşmemiş yorganı
Kayıt Tarihi : 16.8.2014 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!