Bazen hayattan çok şey isteriz bizde olmasını istemediğimiz her hangi bir şeyi çekip almasını. Bu belki bir duygu bütünü ya da yaşamanın doruğuna erişmemizi sağlamış bir kaç anı, zamanla bir bulut kaplar ruhumuzu teker teker kaybolur.
zaman zaman bizi biz yapan şeyin eksikliğini hissetmeye başlarız.
Hayat onsuz boş, renksiz gelir.
Renksiz dediğime de bakmayın yani bazen renksiz olan bir şey daha fazla insan yapabilir bizi hayatı anlamamızı sağlayabilir.
Geceler çığırır senin adını,
Yıldızlar kayar seni müjdelercesine
Sanki bir masaldan çıkıp gelircesine,
Günler birbirini oluşturur, aynı senin beni oluşturduğun gibi
Yapraklar dökülür ağaçlardan senin benden döküldüğün gibi
Her insan korkar;
Kimi sevgiden,kimi de bağlanmaktan
Her insan kendisine göre yaşar korkusunu,
kişiliği gibi bambaşka renklere bürünür.
Esiri olmuş insan, gün geçtikçe bitap düşer güneşin doğuşunu, dalgalarının haykırışını anımsayamaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!