Sessiz Bir Eylül Sonu

SESSİZ BİR EYLÜL SONU
Tuttum...
Kırmızı bir gonca gibi
gönül sayfalarında,
toprağın uyuyan dallarında
güneşin mavi pullarında tuttum
Avucumda ateş oldu
kimselere sunamadım...
kırmızı bir gonca gibi
yalan... yalan sevginiz.

Bekledim...
soğuk bir kış donukluğunda
karanlığa tüneyen kuş yalnızlığında...
ayrılamadım tül yüzlü sabaha.
Ilık yaz gecelerini
soluk Eylül'ü bekledim
belki...belki baharı gelir
açılır bir gül olur diye

Sakladım...
günah ızdırabıyla
cehennem alevlerinde
sevabına sakladım
zindanlara büründü iç dünyam
zehir oldu tattığım hayat
Zehir...

Yuttum...
karanlık gecelerin sırrıyla
Sessiz caddeler boyu yuttum
gülümsedim herkeslere
kuytu köşelerde kendi kendimi avuttum
duyululur... duyan olur diye
sırrınız...
Bülent BAYRAKTAR