Rüzgârın içimde gezdiği yerde,
Bir adı fısıldar: Sen... diye başlar.
Gözlerin denize benzer gecede,
Bir ışık yanar da ben... diye yaşar.
Zamanın elleri değse de yüreğime,
Eskimez bir sevda gibi kalırsın.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta