Sessiz bir cinayettir suskunluğun

işte bundan korkuyordum sevgilim!
yanımdasın,ama yanımda değil gibi
gözlerin beni yolculuklara çıkarmıyor
sözcüklerin sarmıyor yaralarımı,bir zaman beni hoş eden iyi eden.

bir bir yitiriyor rengini mevsimlerim
kuşlarımı zehirliyor rüzgarın sinsice ve bir o kadar masumca olan!
tadı kalmıyor akşamların,geceler kederli,dizinde başım yıldızlarımı kaybediyorum çaresizce.
ve bitiyor usul usul içimde yanan lambalarım, beni hayata fark ettiren!

sustu her şey şimdi sen gibi
yorgunum,bitsin istiyorum bu macera
her şey yarım kalıyor zaten,senle başlayan ne varsa
bitti sonunda şarkımız,kalkıp gidebilirsin şimdi!
sessiz bir yok oluştur suskunluğum.