Sessiz Ayrılık Şiiri - Sibel Durgut

Sessiz oldu bu ayrılık…
İlk defa çırpınmadan kanadım kırıldı.
İlk defa sustum bilmeden
Konuşamadım.
Öylece kalakaldım sadece
Engel olmadım; olamadım…
Bekledim, gerçek olduğuna inanamadım.
Soramadım cesaret edemedim
Ürperdi yüreğim, titredim
Pişman olmadı hiçbir zaman ama
Yapamadı işte…
Aramadı başkasını bu yürek senden başka
İstemedi mi yoksa inanmadı mı bilmiyorum
Belli etmedi yokluğunu kimselere
Güçlüydü yılmadı ama eksikti bir şeyler
Sevmiyorum bu kelimeyi
Söyleyemiyorum eksik işte
Öfkelenmediğime kızıyorum.
Neden sanki üzemiyorum.
Belki diye başlayan cümleler istemiyorum
Artık hayatımda kimseyi istemiyorum…