Sessiz Ayrılık Şiiri - Ayşe Manav

Sessizce gelen bir ayrılığın arifesindeydi gözlerim
Nasıl sessizce girdiysen harap gönlüme yine sessizce gidiyorsun işte
Ayrılığın zehiri dolanıyor tüm hücrelerimde
Yakıyor, yıkıyor damarlarımdan her geçişinde

Dünüm yok, yarınım yok kalakaldım bu günde
Şeridi bozulmuş film gibi sen daima yüreğimde
Ellerim ateş, ellerim korken teninde
Su misali süzülüyorsun gözlerimde

Sözlerimde bir başka senli kelimeler
Boz bulanık akıp gidiyor cümlelerimde
Yediverenler nerde, hani kim kıydı, hepsi benliğimde
Kanadı kırık uçmaya çabalayan bir kuş içimde

Sessizce gelen bir ayrılığın arifesinde gözlerim
Yürek suskun, yürek kavruluyor ellerinde
Söz dinlemez, laf anlamaz bir kulum işte
Gönlüm söz dinlemiyor aldığı her nefeste.