Sessiz Aşk Şiiri - Eray Üçtepe

Seni gördüğüm an sanki kalbimden vuruldum
Yamacında dururken divane oldum
Gözlerine aşık, gülüşüne esir oldum
Sonunda aşk illetine mahkum oldum

Ne Ferhat gibi dağları deldim
Ne de Kerem gibi kül oldum
Ancak yaşayan bir ölü oldum
Çaresi sen olan bir hasta oldum

Sürekli kendi düşüncelerimde boğuldum
Derdimi söyleyemediğimden perişan oldum
Senden başkasını görmez,duymaz,bilmez oldum
Her gülümsemende bir çocuk gibi mutlu oldum