Saçların dalgalansın,ipek gibi tiril tiril,
Rüzgârında benim, râyihâlar dolar içime,
Muammâ denizi bakışların,pırıl pırıl
Hayât üfler âdetâ, baktıkça ürkek gözlerime.
....
Dökülür dudaklarından inciler, fısıl fısıl,
Her kelîme çağlayân olur çölleşen gönlüme,
Kirpiklerin ok misâli birer ince tığ gibi,
Saplanır andıkça benim, kanayan yüreğime.
....
Leylâ deyip yandım, belli etmeden sessiz sessiz,
Kurudu gözyaşım, kan yürümez iliklerime,
Dağladım ciğerimi, yalnız başıma kimsesiz,
Lokmân olmadı çâre, bu sonu gelmez dertlerime.
...
Ne olur ey dost, yüzün göster tek, ân olsun yeter,
Bilmez misin hâlimi, târumâr olmuş hândan beter,
Dağlar taşırım, ince belimde,zayıf sırtımda,
Bir bakışın, bir gülüşün, bir tek vuslatın yeter...
Kasım-2013
Kayıt Tarihi : 3.4.2015 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!