Sessiz Aşk Şiiri - Gülşen Destanoğlu

doğmamış çocuklar büyütüyordum
sana sustuğum kuytularda...
kirli yüzlü
yalınayak
ve umut gülüşlü
esmer çocuklar

onlar büyüdükçe
büyüyordun içimde/ çırılçıplak...

bir ülke büyüyordu
avuçlarının garantisinde
kızıl gelincikler içinde

güneşi gülümseten bir ülke

değil mi ki sen
sen öyle sıcacıktın bende

...

önce
tereddüt bulutu kapladı gözlerini
gülüşüm üşüdü...
saçlarımı yüzüme döken
bir rüzgar esince dilinden
elim
düştü
elinden

güneş düştü

çocuklar...
gelincikler...

düştüler

...

düşünüyorum da şimdi
başım/ ıssız avuçlarımın hapsinde

konuşabilseydik eğer
zaten hiç büyümezdiler