ben hep durgun
bulanık saçma sapan bir su içindeyim
kuşların cıvıltıları
baharın anlamsız güzelliği
hep sepya bir renk gelir gözüme
gözlerinin görünmezliği
tutamayışım saçlarını
oturur içime,
içinde gülen çocuğu görememem...
hiçbir sıcaklık, sıcaklık değil
dudaklarını öptüğümde beni yaktığı kadar yakmıyor,
yazın keyfe keder nazik rüzgarları...
her şey bir yana
sesini özledim
sinirli, yorgun, sessiz, çaresiz, mutlu, neşeli
ve bir çocuk sesini
ve seni...
Kayıt Tarihi : 23.8.2013 06:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/23/sessiz-aglayislar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!