Sessiz Şiiri - Alper Işıker

Ciğerlerimi yırtarcasına haykırdığım
Ama yalnızca benim duyabildiğim
Boğuk bir çığlık olmaktan öteye gidemedi sesim…

Kimilerinin yüreğinde fırtınalar koparsa da
Benliğimde durgun bir deniz idi yaralı kalbim
Yakamozlar eşliğinde sallanan bir sandal misali…

Ne zaman ki sevgimi bir kalbe yansıtmak istesem
Kayalara çarpan dalgalar gibi kırıldı,
Azgın bir deniz değil ki yüreğim
Aşındırsın diye bekleyeyim taşlaşmış kalpleri…

Koyuverdim artık yüreğimi sessiz bir dalganın sırtına
Belki sakin bir koy bulur diye,
Bol köpüklü ve orta şekerli bir kahve fincanında
Bir yudum sevgi arayan bir kalp bulsun diye…