Sessiz
Kızdırılmış bir örsünle dağlarsın yaraları, yaranı...
Yaraya dokunan örsünü
Bu kadar ısıtan ise,
Ölümcül kelimelerin ağırlığıdır.
O kelimeleri o kadar iyi bilir,
O kadar iyi kullanırsın ki…
Zamanla nefret edersin içindeki ayrı kalışlardan...
Sonra, sonsuz bir susma eylemi başlar insanın içinde;
Çünkü ölümcül kelimeler yarayı dağlamaktan çok,
Uzağına düşürdüğün ortak yaranı kanatmaktadır.
Yürek yine yangına düşer
Ve yine payına susmak düşer.
Zühre Meryem Kaya
Zühre Meryem KayaKayıt Tarihi : 12.2.2011 16:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zühre Meryem Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/12/sessiz-78.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!