Dur birazdan başlar sessizliğin ahengi
Yapraklar aşkını fısıldarken gölgelere
Gökyüzü ışıl ışıl bir ihanettir
Ellerin titremesi mi bu?
Terler içinde uyandığın kabusun mu?
Ayaklarının altında inleyen bir geçmiş
Yada masallarla iğfal edilmiş bir gelecek
Nerede o eski hışımlar
Delicesine zamana meyden okumalar
O gözlerin bir tılsımı vardı
Hani bazen nemli
Hangi ormanda saklanıyor şimdi o gençler
Hangi ağaçların gölgesi korur onları
Terk edilmiş gözyaşları ne zaman birleşir nehirle
Ne zaman çağlayan çağlayan şelaleler bozar
İğrençliğin ve korkunun sessizliğini
Ve ne zaman yanar saraylar
Küllerinden gülümseyen yalnızlıklar doğurarak
Kayıt Tarihi : 28.12.2004 09:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Salgın](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/28/sessiz-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!