Sanki sustu herşey.
O uğultu, kadeh şıngırtılar, yemin ettiler.
Sustu.
Lacivert bir keder işte o anda oturdu
masanın baş köşesine.
O ne kendine güven.
Biz sustukça büyüdü saçak, saçak.
Ama korkak.
Şimdi çökecek biri gırtlağına.
Kayıt Tarihi : 3.3.2010 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!