Sessiz 6 Ay.. Şiiri - Serdar Orak

Sessiz 6 ay..

Nadiren çarpışan bulutlarımızın yarattığı cephe yağışlarınıda saymazsak sensiz 6 ay.. Fiilen sensiz ben, manen her daim iliklerime değin hissettiğim senden uzakta, behaber, sensiz 6 ay..

Keder ile ironiyi birleştiren anarşist sözcükler dökmeyeceğim önüne sadece dumanı üstünde bir bardak çayın varlığını kattığı doyumsuz hazzın derin ve hüzünlü sükutu kaplıyor yüreğimi.. Sensizliğin 6 ay gibi ertesinde nedir bana, sana bu cümleleri yazdıran? ulaşamamanın kattığı yanlızlık duygusu mu? bir kez daha gözlerinde kaybolma isteği mi? yada son bir pazar kahvaltısı mı? elele dolaşamadığımız parkların, durak önlerinin, çay ocaklarının içimizde kalan sıcak buğusu mu? hayır hayır hiçbiri diye yazmak için çıldırıyor kalemim yada hepsi..

Hani kış olunca kimse bakmaz ya soğuk suyun yüzüne oysa yazın nede çok aranır.. Ben mi kıştayım yoksa sen mi çok soğuksun? yoksa acıkmak mı tok tutuyor beni, içime içime çekerken seni temiz hava gibi..

Sana bunları yazarken seni yok sayamam, üstelik heybemdeki en güzel şarkılar, en güzel şiirler, en iyi niyetli kahramanlar seni bana yeniden getiriken, beni sana yeniden aşık eylerken.. Seni yok sayamam mağarama giren ilk günışıkları sen olurken, küçük fısltılarım yerini alamaz sana dökmek istediğim sözcüklerin, öyle bir vakit gelse ki tabiat seninle yeniden canlı kılınsa ve bir vakit gelse ki bir rüya gibi yanlış yorumlasak geçen 6 ayı ve geride kalsa.. ben kıvranmayayım burada en iyisini yine İlhan Berk diyor Yeniden başlamak yoktur, iyisimi zamanın olmadığını söyleyelim..