Geniş coğrafyalı iklimlerin kuru havalarında okyanuslarda yakut yüklü gemileri götürür rüzgâr sarmaşık kokulu limanlara. Yalnızlığın o korkunç yüzü aniden beliriverir leylaklı gecenin tepelerinde.
Gökyüzün mermer yüzü bir tuval gibi işleniyor kimliksiz barakalara, ıssızlığın rengi gri, tenime yapışıyor üşüyorum. Sessizlik ordu ordu üstüme geliyor üşüyorum, birden ayak seslerimden korkuyorum kaçıyorum sonra. Küçük zeytin ağaçları dallarının arkasına gizleniyorum.
Kayıt Tarihi : 10.1.2025 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!