Gönül bir dost arar gözler sığınak
Gelince o kışlar gaile ile
Afak durak olur, umutlar Burak
Aşılır yokuşlar aile ile
***
Asrın dimağında örselense ne
Ademden atiye izdir aile
Asıl anlamını buldu bu sene
"Ben"liği bitiren "biz"dir aile
Yanlışı doğrudan ayırıp tek tek
Anladık ne imiş yegane gerçek
Alemde her insan emsalsiz çiçek
Gülzâr-ı gönülde özdür aile
Elzemdir yuvalar bu hayat için
Yokluğu sebeptir bin feryâd için
Emsalsiz nimettir her evlat için
Dertli başa kucak, dizdir aile
Dünya er meydanı, her canlı çeri
Dertlere direnmek; budur beceri!
Her cengin ardından, kalpten içeri
Dolan o sürûrdur, hazdır aile
Çocuksuz haneler meyvesiz ağaç
Gönül sürûr için yavruya muhtaç
Yalnızlık derdine ilâhî ilaç
Ayazın hasmıdır, yazdır aile
Gönül her dostluğa dese de peki
Ne dostlar ebedi ne dostluk baki
Tutulan tüm dallar buz tutsa ne ki
Külün içindeki közdür aile
Ezelden ebede yol etap etap
Hira'dan ikra'ya bizdik muhatap
Türkümün tarihi koca bir kitap
Hitab-ı kudsiden cüzdür aile
O kitap içinde cüzdür aile
Mecit Aktürk
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!