Kaç zamandır yüzüme sıcak bir el değmedi
Traş olmayı kestim kendime bakmıyorum
Girdiğim her bunalım ömrümden bir bir yedi
Eskisi gibi bara pavyona akmıyorum
Alemdeki dostlarım halime üzülüyor
Malum beş parasızım fiyakam çiziliyor
İnan ki gidişata kafam çok bozuluyor
Marlboradan düşeli tütün de yakmıyorum
Kime sorsalar beni biraz çapkın diyorlar
Şeytanı dost bellemiş yoldan sapkın diyorlar
Son kalan şansımı da onlar tüketiyorlar
Oysa sevgilim de yok kimseyle çıkmıyorum
Bir zamanlar genç idim koştum aşkın peşinde
Ben vardım Ayşeler’in Fatmalar’ın düşünde
Yanmaya alışkınım her gönlün ateşinde
Bu yüzden dağlanmışım hiç acı çekmiyorum
İsteyen istediği çöplükte ötsün artık
İçimdeki bu savaş son bulup bitsin artık
Zaten başım belada yakayı zor kurtardık
Gayrı olur olmaza burnumu sokmuyorum
Gelmeyin üzerime bu günler duygusalım
Büyümesin umutlar filiz iken asalım
Kör olası felekten yesem de her gün çalım
Artık ben bu hayatı kafama takmıyorum
08.02.2014 E.Y (KARAMAN)
Emre Yıldız KaramanKayıt Tarihi : 15.3.2014 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!