Sesler yükseldi asırlar ötesinden...

Sesler yükseldi dört bir taraftan
Ve,asırların arkasından geldiler yine sevgiliye
Oysa ne sesler kalmıştı artık hayatta
Nede seslerin sahipleri

Yüzyıllar öncesiydi
Bir garip çoban dedi ki,
'Kezban sensiz yaşayamam'! !
Arap çöllerinde ise
Ümmü Gülsüm'üne anlattı bir Bedevi aşkını,
Bir italyan köylüsü
geçmiş zamanlarda Carla'ya şarkılarını söyledi! ! !

Yükseliyordu sesler asırlar ötesinden
Bir mezar vardı Beyrut'ta
Toprağı bile daha yeni
Baçucunda bir adam
Gözleri yaşlı
'Her yer karanlık
Pürnur o Mevki' derken
Sanki ciğerleri parçalanıyordu
Sevdiği kadının mabedinde! ! !

Bir Sultandı,adı Cihan
Fakat ne çare,sevdiği kadın artık yoktu
Taç Mahal'ı ona adadı yaptırdı
Sevdiği kadının ardından
Hıçkırıkları sanki taa günümüze kadar yol aldı! ! !

İşin özü başı sevgiydi dostlar
Yürekleri yakan o muhteşem tatlı sızı
Ve sesler asırları aşıpta geldiler
Bitmesin asla sevginin dünyada ki tılsımı! ! !

Sevene ne mutlu
Sevgisizler utansın
Sevgi denen bu ilaçla
İnsanlık daima yol alsın! ! !

29.mayıs.2010.İzmir
Ali Efeoğlu