Bazen ölüm daha kolay gibi gelir. İnsan taşıyamaz olur yükünü artık.
Yüreğinin kamburu çıkar sanki.
'işte bunun için açık değil bana ulaşılası yollar' diye haykırmak isterdim.
Mümkün değil şimdi.
Az önce bir ses vermiştim.
Artık bütün sesler sessizlik! ..
Her akşam kimi hayaller,kimi anılar,kimi sıkıntılar geçiyor
Otobüs camı yollardan.
Bakıyor,görüyor,ilerliyor ama anlamıyorsun nihayetinde.
Herşey beynine,yüreğine öylesine kazınıyor aslında
Ve sorarsan birşey yok ortada.
Ne ince ve keskin çizgiler çiziyorum
Sözler başka diyarlara
Sesler sessizliğin düşsel diyarına gidiyor
Her sabah ve her akşam..
Kayıt Tarihi : 16.2.2006 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rukiye Özkat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/16/sesler-sessizligin-dussel-diyarina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!