Bu şehrin saat kulesinden,
Sesler geliyor zamanı çalan.
Sonsuz bir ışıktır özlediğimiz,
Düşlerimizde açan.
Gidiversin alı al, moru mor dünya.
Ben, at sürmeyeceğim, yalana doğru.
Bir nur akacak önüm sıra,
Sancıların doğurduğu.
Ve bütün düşünceler yıkanmış.
Bütün yalanlar yasak
Düşüp geleceğim arkan sıra;
Baş açık yalın ayak.
? 1979 yılında Samsunda yazdığım bu şiir son kıtasının ikinci mısraı 2005 yılında çıkardığım İkindi Işığı isimli kitabımdaki gibi bütün kitaplar pampak şeklindedir. Uzun yıllara dayanan bir arama serüveninden sonra (otuz yıl) 2010 yılında yukarıdaki şeklini almıştır. Sanatın çilesini çekmek isteyenler için iyi bir örnek olacaktır (Tarık Özcan)
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta