yelkovanlara inat,
kıvrılıp bir musluk damlası sessizliğine;
bir yerlerde uyuyordun...
biliyorum, incecik parmaklarınla birlikte,
öylece üşüyordun..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çağdaş bey ne güzel ifade etmişsiniz...Umarım bu 'seslenti'nize kulak veren onu hakeden bir insan vardır...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta