Şimdi bakıp gökyüzüne
Seslenmek vardı sana
Kararınca tüm evlerin ışıkları
İki ateş böceği gibi aydınlatıp geceyi
Dinlemek vardı senle rüzgarın sessini
Göç etmeden kuşlar buralar dan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta