Bu bir isyandır aşkına, bu bir inkârdır seni,
Senin içindir bu surat, sanadır bu kaş çatış.
Aklını başına devşir topla biraz kendini,
Bu küskünlük sana dostum, sanadır bu haykırış.
Söz verip de durmayansın bilmez misin günahın?
Gülücüklerle ışımaz sonu gelmez sabahın.
Sen eski sen değilsin ki yitirmişsin anlamın,
Küçüklüğündendir senin tek tek vuran bu alkış.
Cemali'm feda edersin kendi arzun uğruna,
Öyle bencil olma dostum bazen de bas bağrına.
Ruhunu bedenden salıp Kaf Dağı'nın ardına
Ne kuş konar, kervan geçmez, ne duyulur sesleniş.
Kayıt Tarihi : 31.7.2006 20:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
