Sesleniş Şiiri - Müjde Işıklar

Ey; bağrıma bastığım nefretim!
Seslen...
Kalem tutan ellerimden boşal.
Ey; çağresiz gözlerim
Kaderiniz ağlamak derim.
Şimdi toprağa girmeden inlerim.
Bedenimde kıvranan feleğin sancısı,
Meçhul şimdi ağıtlarım.
Ben şimdi hayat içinde kıvranırım.
Izdırap denizi taşmak üzere,
Sabrım göğe yükselmek üzere,
Kefen bedenime sarılmak üzere.
Ey; ucu bucağı olmayan dağlar
Ben şimdi size ağlar.
Parçalandı kin dolu yüreğim,
Uyanmak ölüm derim,
Derdin içinde dert gizlerim,
Ağlamaklı o gözlerim.
Boşa çaba derim.
Bedenim düşman oldu,
Ruhumu kafesten kovdu,
Şimdi içimde fırtınalar koptu.
Karanlığım güneşimi neden kapatır?
Neden gülmez kara bağrım,
İçin için ağlamaklı.
Yer yüzünde dertsiz insan yokmuş.
Derdi çekmek ayrı bir şansmış.
Gülerken ağlamakta,
Benden çalınmış...