Ey karanlık ufkumda parlayan yıldız
Kıblem senden yana sen yerinde kal
Varsın batsın güneş bir daha hiç doğmasın
Varsın zifiri karanlıklar hükmünü sürsün bugün
Varsın ışık demetin ulaşmasın gözüme
Kaparım gözlerimi yine bulurum seni
Ey karanlık ufkumda parlayan yıldız
Ruhum senden yana sen yerinde kal
Yeter ki hissedeyim, varlığını bileyim
Isıtır bu his beni, aydınlatır her zaman
Varlığın varlığımın var oluş kaynağıdır
Sen var ol ben bileyim
Bu bile yeter bana
(İstanbul,11,12,1998)
Kayıt Tarihi : 15.1.2002 10:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Öktem](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/01/15/seslenis-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!