Sesleniş Şiiri - Hamit Pala

uzaklarda,
şehrin ışıkları bir sisli hayal içinde
kaybolmuş...
mehtap
çökmüş sulara sinercesine,
susmuş
hırçın esen,
durulmuş göletler yağmur sonrası...
Sevgilim diyenler elele...
sereserpe samanyolu gökyüzünde
kayıp gitmiş yıldızlar sonsuza.
hayali kalmış karanlıklarda gün kuşunun,
şavkı süzülür mehtabın sularda
ki derinlerden fışkıracak gibi...

halesi gizlenmiş bulutlarda
bir aşkın alevi, içinde
ses vermiyor dudaklar
küsmüşçesine
ne bir dal sallanır yapraklar ne de...
karşı tepe yeşil alabildiğine
dağların mor eteğinde zeytinler...
elleri cebinde,
sokak lambasını bekler
maziye dalmış, pembe hayallerde.
dağılır hafiften kestane saçları
ruhunda bir hüzün kopacak gibi...

bir hüzünlü şarkıdır şimdi ayrılık
titrek bir ıslık dudaklarda
ümitle çarpan kalpler,
yetmeyen bakışlar,
sevdalar geçercesine...
heyhat!
içimde eriyen hisler
zifiri geceler...
dalgın gözler ki nice yaş dökecek gibi...

28.12.1993 Bursa