Sesleniş Şiiri - İsmet Temur

Durdum düşündüm imkansız, olmaz, olmaz dedim
Atmak için seni kafamdan, silmek için yüreğimden
Lal edip dilimi, yollarda çaresiz seni düşünüp yürüdüm
Sanma kolay içinde saklamak, kendi kendimi yedim
Ar edip kaçmasam, anlatsam sana duygularımı bir bir
Kimbilir çözülür dilim, sana aşka dair neler derdim

Hakkım yok, suçlamıyorum seni, nereden bileceksin
Biliyorum gerçekte yar olmayacaksın, bari rüyalarıma gel
Gelbe gülüm gelde, ister elinde yağlı urganla gel as beni
Oda yetmezse canım, elinde cellat baltasıyla gel kes beni
Sen bilmezsin hasret gülüm, sensizliğimde seni nasıl özlerim
Yeterki sen iste, ben bu canı seve seve sana kurban ederim

Seni düşünmekten alamıyorum kendimi, esirinim bilesin
Ne olur anlayıp halimi, yüzüme birde sevgi ile gülesin
Sevmezsen sende beni, viran olsun gönlün baykuşlar tünesin
Baktığın yerde hasret gülüm, seni umutsuz seven beni göresin
Anlamazsan sen bu halimi, kahra sebep ne varsa üzerine gelsin
Sen unuttukça, beni hatırlatacak her ne varsa gelip seni bulsun