Sesleniş Şiiri - Mehtap Tolu

Son kazında buldun kendi gömünü, göremedin.

Üzerine ağırlığın ruhu çöktü, çözemedin.

Senin olanı alamadın,senden sakladılar, bulamadın.

Kendini sevmeyi beşikte yasakladılar, sevemedin.

Yasak dolu çeyizine 'iyi ve kötü' dediler, inandın.

Seni,deve gibi çökertip yük yüklediler,yüklendin.

Yüke, kendine katlanamadın, kızgındın, söylendin.

Soylu, süslü bir kabuk armağan ettiler, kabul ettin.

Sadece kendi kulaklarıma söylesemde,

Sana bir türkü yakacağım,

Yüreğin uyansın, gözlerin dillensin.

Utanma sev, ama önce kendini sev.