Sesleniş Şiiri - Ayşe Karabulut

Seni her düşündüğümde
Umut tülleniyor avuçlarımda
Ben seni serseri bir gecede kaybettim
dudaklarında yarım ay
siyaha gömülüydü gözlerin
hiç bu kadar siyah olmamıştı
saman yolunda dans eden yıldızlar gibi
sonsuz siyahlar içinde
bir görünür bir kaybolurdu gözlerin

Yine gel bana, gittiğin gibi
serseri bir gecede...
Sokak lambalarında boy versin
Kaldırımlarda uzasın gölgen
seni beklediğim, ürkek kaldırımlarda

Bu sana sesleniş, bir iç çekiş sevgilim
Sesim dar ağaçlarında kesilmeden
ötenaziye yatırmadan gelecek günlerimi
geri gel!

duygularım dip akıntısı
görülmemiş, hissedilmemiş...
zulamda birikip birikip, yine beni zehirliyor
sevgilim çok bekletme beni...