Sesleniş Şiiri - Ramazan Talan

Bir gün yaşayalım mı dünyadan bağımsız ?
Yaşayalım mı haydi aşsız, ilaçsız, devasız ?

Gel ey gökyüzü, yağdırma rahmetini bir müddet..!
Yağmur duasına çıkanları reddet de reddet..!

Haydi toprak ana, açma insanlara kollarını..!
Aç bırak haydi şu doymayan yemek borularını..!

Ey gök göğüslü, geniş yürekli kocaman ağaçlar..!
Bırakın oksijen dağıtmayı, hak etmiyor bu insanlar..!

Siz eli açık, ucu bucağı olmayan madenler..!
Kapatın kapılarınızı kalmasın o yola gidenler..!

Haydi ey insan, bir gün , sadece bir gün..!
Geçtim günü, yaşa haydi doğadan ayrı bir öğün..!

Ne yapardın acaba oluk oluk rahmetin kesilse..?
Gel söyle nedir bu yaptığın, nankörlük değilse...

Şu dağlar, rüzgarlar ne işe yarar bilmezsin...
Eklersin de gün gün üstüne, günahlarını silmezsin...

Ne dersin keselim mi merhamet ışığını..?
Var mısın, doldurmayalım artık kaşığını..?

Ve sen.. Sen her gün doğmaktan bıkmayan güneş..!
Toparlan da şöyle kimsenin göremeyeceği bir yere yerleş...

Git buralardan da görsün insan dünya kaç bucak...
Görsünler anası kızından nasıl kaçacak...

Ey ahsen-i takvim'den esfele-sâfilin'e düşen mahlukat..!
Farkında mısın cennetten düşüyorsun her gün kat kat..!