Sesleniş Şiiri - Oğuzhan Yarışçı

Bir ağaç gölgesi, yaprak sesleri
Buz gibi bir taşa yaslanıyorum
Sönük pırıltılar, gençlik hisleri
Sanırım gittikçe uslanıyorum

Bilmem nerden gelir derdin arkası
Dilde fikir, sırtta deli hırkası
Her kişinin kendisiymiş aynası
Ben benim gözümde puslanıyorum

Ben kendimi sığamayıp aşınca
Kuyularda kaldım yeri eşince
Çıkmaya zorlayıp tekrar düşünce
Başaramadıkça hırslanıyorum

Yıllar yılı döndüm, bir şey aradım
Ararken bir baktım; benden ıradım
Çamurda yıkandım, selde kurudum
Şimdi boş bir çölde ıslanıyorum

Siz yalan dünyaya doymuyorsunuz
Derdimi derdiniz saymıyorsunuz
Avaz avaz sustum, duymuyorsunuz
Halimi bilene sesleniyorum...