Sesleniş Şiiri - Raşit Yılmaz

Bir kadın ağlar dolunca gözleri İstanbul;
Birde kaybolan ümitler sana bakan duygular.
Mavi gözlü Rum güzeli şimdi adın kaldı dul,
İltifattır cazibene yapılan iftiralar.

Surlarından sarkan aşkla yüzdü karada gemi.
Tekfurun tek kızı nasıl seveyim sevdiğimi,
Hangi vakit hangi surette göründün Fatih'e?
Ne yapayım susma bir kelime söyle talihe.

Yedi benli bedeninde yedi iklim kokuyor,
Yokluğunda kayboluyorum güzel İstanbulum.
Fazla süslenme yüreğimdeki bahar korkuyor.
Aşkımızı buldum artık ebediyen mutluyum.