..ses tonunu unuttum..
gülüşünü ya da,
hayal meyal işte..
bıkkınlıktan muzdarip ruhum serzenişte..
hiç bi derdim yok, desem,
belki yeri..
içimde bi yerlerde
körelttiğim,
yolunu bilmediğim,
epeydir görmediğim,
gizli saklı bi köşe var sanki,
ardışık sancıtan..
ona da alıştım derim madam..
çaresizliğimden kaçtım
kendimden uzaklaştım, koşarak..
ve şimdi aklımda,
bi gün
bi kız çocuğu,
''baba'' diye seslenicek bana..
güzelliğini senden değil
annesinden almış olarak..
tüm mesele bu..
sen orda bi yerlerdesin madam..
elimi uzatsam dokunurum..
dokunsam donup kalırım belki..
belki alır giderim seni..
belki ölür kalırım..
sen orda bi yerlerdesin madam..
ve varlığının bu coğrafyada zerre faydası yok..
Kayıt Tarihi : 6.10.2013 02:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!