Seslenis 2 Şiiri - Fazilet Özcan

Seslenis 2
Ne kadar güzel
Su Hava Toprak
Bir gezegende yasamak
Baska gezegenlerde olma
Hayalini kurarken
Gercegi ile yarışıyoruz
Daha ne olsun
Oksijen gibi
Ihtiyac duyuyor insan sevgiye
Insanlar icinde
Insan ariyoruz
Yüreklerde biraz vefa
Birazda vicdan
Vicdan ariyoruz
Mucadelemiz hic bitmiyor
Şu nufüs ettigimiz
Bir nefes icin
.....
Bir anne şefkatiyle
Kucaklayin topragı
Agaci kuslari yapragı
Bir cocuk gibi oynayin
Kusmeden kirilmadan
Ama vurmayin
Vurmayin insanligi yere
Atmayin
Atipta kirmayin
Zindanlarda

Ne isyediyseniz vermedimi toprak
Alabildigince gokyuzunde
Acmadimi hic gunes
Insan için yaratilmadimi dunya
Secim hakki verilmedimi
Hayat boyunca
Neydi düsmanliginiz
Kucuk masum yavrulara
Alnindan vurdunuz

Yok baktım yazmiyor
Kainatta hic bir yerde
Cana kıymak yazmiyor
Bir vadi dolusu ışik
Anlatiyor
Gokyuzu dolusu yagmur
Hayat verirken topraga
Sevgiyi
Aski anlatiyor
Allahin insana lutfunu
Okuyabilene
Kainat yaziyor
Öldurme yasat
Kırmadan dokmeden
Sevgiyle yasat diyor

Size sesleniyorum
Hazir bir dunya var elimizde
Yok etmeyelim
Her can baska bir dunya
Sonsuz kainatta

Ey zalim insanlar
Bu sozum size
Bilmiyorsunuz
Her canla bir dunyayi
yok ediyorsunuz
Ve yok olan dunyada
Asıl siz öluyorsunuz
Asıl siz yok olup gidiyorsunuz...
Fazilet özcan