Sesleniş-2 Şiiri - Hüseyin Nihal Atsız

Yalguzam,her nanca axtarsam dursam,
Başücümde seni tapabilmirem.
Güneşten wazgeçip,susuz gassam da
Seniwnen olmadan olabilmirem.

Bu yollar bilmirem dağdı,owadı?
Getsem tapabillem men öz yuwamı?
Quş yoluw haradı?Bizim ewedi?
Sen apar,men xeber salabilmirem.

Her gece orada bir yas tutan war?
Sessizce kiprigi yaştan dolan war?
Uzaglardan meni bir çağıran war?
Ne diri?Sesini alabilmirem.

'acaba yaşlıdı qere gözleriw?
İçimde bir beyyüg yara gözleriw...
Dalıptı uzax bir yere gözleriw?
Görmürü,bilmiri,bilebilmirem.

Günleri sayaram,geceler ener,
Beklerem geceni ,yulduzlar söner,
Saxlı bir yaram war,durmadan qanar,
Haradı?Tapıp da silebilmirem.

Olaşsa da sene yolların ücü,
Getmeğe bes etmez ATSIZ tegeti.
İçimde warıyken bu geder incig,
Hele men yaşıram,ölebilmirem.

tercüme eden:Nemir