Sesleniş Şiiri - Şair Castiel

Gerçekliğin kıyısında gezinen yolcu
Umut iskelesine oturmuş, rüya denizine ayak sallayan kaşif
Gözleri sevgili güneşiyle kısılmış, aşk ufkuna bakan yabancı
Ey oğul gecenin geldiğinin farkında değil misin?
Yakamoz belli belirsiz uzanmıyor mu önünde?
Güneşin battığının farkında değil misin?
Farkında mısın iskelenin artık kaybolduğunun?
Siyah düşmüş denize doğru salladığın gelmiyor mu aklına?
Ne bakıyorsun ufka artık! Aşkın koca bir karanlık olduğunu görmüyor musun?
Tenin acı soğuğu hissetmiyor mu artık?

Güneş bir daha doğmayacak ki
Yine gece bir dahaki
Artık yarın hep yarın olacak senin için
Güneş bir daha uğrar mı sanıyorsun sırf seni ısıtmak için!
Senin ki bir acizin sahiliyken,varken eşsiz sahiller
Niye aydınlatsın ki seni, niye doğsun ki bir daha?
Ey koca aptal! Neyi kaybettiğinin farkında mısın?
Ey zavallı! Sen daha otur hapsolmuşken hayallerine.