Ey gökyüzü
Tam orta yerinden kaderimi kır
Yalnızlığımı tut kolundan
Çok uzaklara at
Ancak sana bu yakışır.
Ey kasap
Lime lime doğra yalnızlığımı, al sana et
Bırak beni kavuşayım
Nedir ki
İnsan dediğin bir silüet.
Ey berber
Tut saçlarını tüm gidişlerin kes,
Bir daha taramasın
Ayrılıktan bir daha
Çıkmasın kötü kokulu bir nefes.
Ey terzi
En beyaz kumaştan dik son elbisesini
Yalnızlığı uyut
Bir daha çıkarmasın
Geceler boyu sesini.
Ey toprak
Hazırla artık mezar taşını
En derinlere göm
Şu mutluluğu isteyen adamın
Kötü arkadaşını.
Ey melek
Verildikten sonra okunsun hüküm
Getir bekleneni ver artık
Çözülsün bendeki
Şu gaddar kördüğüm.
Ey zaman
Giden yarım kadar uğramasın yanıma ölüm
Açılsın ebed
Mutluluğun yanında
Büklüm büklüm.
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/07/seslenis-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!