SESLENİŞ
Vardır kulağımda kahrolası dünyanın uğultuları.
Kelimelerin pörşümüşllüğüne rağmen duygularıyla seslenmek isterim.
Varlığımla haykırıp yok olmak.
Edebiyyen bir daha varolmamak.
Bu köhne düzenedir aldığım o sert tavır.
İçimde alevlenen devrim ateşi yine ondandır.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
