Biliyor musun? Hiçbir zaman şüphe duymadım
Affından ve hiçliğin ortasında, tekliğinden
Sığınsam tekrar, vazgeçsem şu emanetinden
Yine kucaklar mısın, kucaklar mısın baba?
Sonum geliyor, tükeniyorum, gel al artık emanetini
Umudum da sensin, ölümüm de sen ol
İşte sadık oğlun yanına geliyor
Binlerce kez teşekkür ederim
Vals için sevgi için ölüm için
Günah ve bolca neşe için!
"Babamız bizi affedecek."
Hep biliyordum.
Kayıt Tarihi : 26.12.2022 21:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
26/12/22 balçova4.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!