Rüyalarını rüzgâr
Bizleri yaprak yaptılar
Estirdiler rüzgârlarını
Sonra kendileri yaprak oldular
Tutunacak dal aradılar
Bizleri dal yaptılar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sevgili dostum..
Tarih hep böyle değil mi? Bazıları halkın önüne çıkıyor.. Kafalarında, hayaller ve düşünceler.. İnsanları peşlerine takıyorlar. Peşlerindeki insanlar ne olmuş önemli değil..
Cengiz Han dizisini seyrediyorum.. Cengiz Han, ordunun karşısına geçmiş.. Vatan için, ülke için ölmekten söz ediyor.. Moğolların ülkesi için canını vermesinden söz ediyor.. Kahramanlıklardan söz ediyor.. Moğolların kahramanlıklarından söz ediyor..
İlginçtir...
Dizinin sonuna doğru, Çağatayın oğlu, Cehgis Han'ın torunu Göktekin öldürüldü.. Onun cenazesini Cengiz Han'ın bulunduğu yere askerler korka korka getirdiler... Torununun ölümünü korka korka söylediler.. Cengiz Han torununun cenazesini görünce kalbi dayanamadı sarsıldı.. Herkesi dışarı çıkardı. Cenaze ile yalnız kaldı... Kendi içinde ağıtlar yaktı... Ve intikam yemini yaptı..
Ama ölen binlerce moğol için bir an olsun terettüt etmedi.. Onları kahraman ilan etti..
Savaşta yeterli başarıya ulaşmaları için herkesin gerekirse vatanı için ölünceye kadar savaşmasını önerdi..
Biz bu ikilemleri. Kendi canı için kahramanlığı, şehadeti çok görenleri, evlatlarını vatan için ölme zamanı gelince kaçıranları... Ama halkın sırtından rahat yaşayanları, kendi rüzgarlarını estirerek çok iyi bir şekilde mevki ve makamlar kazandıktan sonra, halkı ölüme sürekleyerek konumlarını sağlamlaştırma yoluna gdenleri gördük, yaşadık, tarihte okuduk..
Halbuki, ölenlerde insan, ölüme gönderenlerde insan, ölüme gönderenlerin çocukları da insan.. Hepsi tanrı katında eşit..
Kendi çocukları için ağıt düzenler, kalpleri parçalananlar, başkalarının çocuklarını ölümlere ne de kolay gönderiyorlar...
Şiiriniz bana bu çelişkiyi hatırlattı...
Çok acı bir gerçeği...
Duyarlı yüreğinizi kutlarım.
Sahip olalım haklarımıza
Asla bizi kandıramasınlar! ..
'' mesajı finalden alıyorum.bilinçli bir toplum, çelikleşmiş bir sosyal bütündür. onurlu yürek ve emekleri, değerleriyle kaynaşırsa, güdümlü bir sürü olmaktan sıyrılacağız.bu da ancak, bilimsel ve evrensel insanlık haklarımızı, ulusal düzeyde , birliktelikle etkin kılmakla olasıdır.'' kutluyorum şiirinizi.aydınlatıcı ve eğitici.güzel düşüncelerin günlük yaşantıda ve yüreklerde, hayat bulmasını dilerim.( baharında yalnız doğa da değil, gönüllerde yeşermesi ve can bulması gibi.)saygı ve sevgimle.
cok güzel anlamli bir siirinizi okudum yine
tebrikler
elinize saglik
güzel bir anlamda tutunmayi dile getirmissiniz, sagolun, varolun...sevgi ve saygilarimla
Sonuçta kuruyunca, birer birer düşmeye mahkûmdurlar tutundukları dallarımızdan...
Güzeldi. Tebrik ederim...
Sevgi ve saygı ile...
Turan Orak
Birtek düşlerimizi çalamadılar.
Vermedik asla,
D i r e n d i k
İnsanlar yıllarca uyutulup,kandırılmış.İnsanlar inanmamaya başladığı zaman isimler değiştirilmiş,bu sefer gelen haksızlıkları yok edecek denilmiş,fakat................yine kandırılmış.
Mehmet abi düşüncelerine sağlık, ışık tutuyorsun.Teşekkürler.Saygılarımla................
Sizi yürekten kutluyorum Üstad... Bu şiir değil sadece emeğin başkaldırısı, inancın tüm riyalaradan sıyrılıp tertemiz ayıklanması... İnsana onurunun iadesi, insanlık insanlık daha ziyadesi... Tebrikler
Acaba toplum olarak neden yavaş ilerlediğimiz, kendimizi tam olarak ifade edemediğimiz neden bulunmamız gereken seviyenin altında oluşumuz hakkında herhangi bir fikri olan var mıdır?...
Yok diyenler MEHMET ÇOBAN beyfendiyi takip etsinler. saygılar
Yaprak ve dal...
Rüyalarını rüzgâr
Bizleri yaprak yaptılar
Estirdiler rüzgârlarını
Sonra kendileri yaprak oldular
Tutunacak dal aradılar
Bizleri dal yaptılar
Önce uçurdular
…………….. Yaprak gibi
Sonra tutundular
……………… Dal gibi
Şimdi anladın mı?
Şu garip siyaseti! ...
Önümüze düşerler
Hayalleriyle düşleriyle
Sırtımıza binerler
Acımasız gülüşleriyle
Biz onların
Hayalleri düşleri önünde
Oraya buraya
Savrulurken yaprak gibi! ..
Onlar sıkıştıkları
Her yerde
Bize tutunurlar
……….Yaprak gibi…
Kendimize gelelim
Ey dostlar! ..……..
Ne yaprak olalım
Ne de dal! ..……..
Diyelim onlara,
Bizim insanca, insanlık adına,
Hayallerimiz, düşlerimiz var! ..…
Güle güle sizlere
İyi yolculuklar……
Düşlerimiz haktır,
İnsanca yaşamak var! …
Katılır bize
Bu davayı paylaşacaklar! ..
Sahip olalım haklarımıza
Asla bizi kandıramasınlar! ..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Dünyaya şair gözüyle bakabilmek
ve yüreğini ortaya koyabilmek ne güzel.
Buram buram duygu kokan dizeler........
tebrikler.......
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta