Seslendirilmiş şiirler = Yanardönerler...

Ne yapsam bilmiyorum ki
Televizyonları kapatsam mı?
Elime hiçbir gazete alıp okumasam mı?

Ülkem seçime hazırlanıyor
Ortalıkta, yine konuşmalar dolaşıyor

Düzgün kıyafetler giyinenler
Halk önüne çıkıp, konuşuyorlar

Yapacakları şeylerin
İddialarıyla konuşmalarını sürdürüyorlar

“Yapacağız, edeceğiz, olacak”
“İnşallah, Maşallah, İnşallah”

Bugüne kadar söylediklerini yapmadılar

İddialar var,
“yaptılar, ettiler, çaldılar, çırptılar”

İddiaları yapanlar,
Seçim sonunda gidecekler, el sıkışacaklar

Kazanamayanlar, kazananları tebrik edecekler
Seçim öncesi olanlar, “seçim gereğiydi” diyecekler

Ne kadar düzgün bir anlayış değil mi?
Çağdaki en büyük insanlık erdemi olsa gerek, değil mi?

Hangisi, bu yanardönerlikten ayrı ki?
Hangisi, söylediklerine / iddialarına gerçekten inanıyor ki?

Ben, artık olanları sorgulamayı bıraktım
“Neden, neden böyle, niçin böyle” demeyi bıraktım

Ülkemin garip yapısı var
Hemen herkesin oynanan komediden haberi var
Hemen herkes seçim sonrası olacakları biliyorlar

Farklı düşünmek
Olayların özüne inmek

Neredeyse, hiç birimizin, işine gelmez
Neredeyse, hemen herkes, işin özünün, bilinmesini istemez

Çıkar dünyası çağımızda
Hiçbir kuruş atılmaz sokağa
Bugün paralar saçılıyorsa sokağa
Ne zaman, nasıl döner, tekrar kasasına?

Bir döngü, sen adına, “kısır döngü” de
İstersen “yanlışıyla doğrusuyla demokrasi” de

Ne fark eder?
Ortada dolaşıyor, çıplak krallar

İster söyle “çıplak kral” var
İster söyleme, yok mu “çıplak krallar”?

Söz etsen, siyasal sorunlardan
Haberli, ülkedeki herkes olanlardan

Önce şöyle “bıyık altı gülüşler”
Sonra kafa sallayarak “ah, ah, ah” çekişler

Kimin ne yaptığını, hep bilişler
Ama düzen bu deyip, oy verişler
Sonra dönüp “elim kırılsaydı”, serzenişler

Düşünürüm, çoğu zaman
Onlar mı, yanardönerler?
Yoksa her şeyi bilip, onlara oy verenler mi?

Karşımdaki ayna, hep doğru söyler
Dilim yanlışı söylese de, bana güler

Taraflılık
Tarafını sürekli temiz görme

Karşı taraflılık,
Sürekli karşı tarafa suç yükleme

Bir eğilim, düşünmeden sergilenen
Doğru söylersin ama “en iyisi bizde” denilen

Zaman akıp gidiyorken
İnsanlar umuda yürürken
Yanardönerler etrafı ışıtırken

Eller kırılmaya hazırlanırken
Sözler eğrilip bükülürken
Her davranışın altında, ince hesap varken
Her söz sonuçta, bir çıkara değerken

Ben ne yapabilirim ki?

Temiz durmak için, uzak dursam
Vatandaşlık görevimi hatırlatır, insan

Der, derler,
Öyle veya böyle,
Git destekle birini
Kurtul, yap vatandaşlık görevini

Olmasa bile, olur denilirken
Ortada bu kadar, çarpıklık varken

Ben ne yapabilirim ki?

Hayır demesini öğrenmeliyim

Hayır! Hayır! Hayır!

Yanardönerliklerle, işim yok benim
Yanardönerliklerde, işim yok benim

Desem, olur mu acaba?
Dokunur mu bir ucu, “çıplak krallara”?

Bilirim, sözüm yok doğru olanlara
“Sözüm meclisten dışarı,
Sonuna kadar “yanardöner” olanlara

26 Aralık 2008 - İzmir