Tarifi garip bir insanlığın
Tarifi garip insanlarının
Tarifsiz savaşıdır çılgınlığının
Dünden, bugünden yarına kalan
Bir öykü ki, ekine kahramanlık takılan
Ardında yüzlerce ceset, acı ağıtlar bırakan
Tarifi tarifsizdir
İnsanın insanı öldürmesi
Yerinden yurdundan etmesi
Üstelik adına fetih demesi
Umarsızca kahraman ilan etmesi
Çocuklar okullarda öğrenirler
Kahramanlar, kahramanlar, kahramanlar
Ne yapmış? Nasıl olmuş? Demezler
Sormazlar, soramazlar, sordurmazlar
Gerçektir, arkalarında sadece akan kanlar
Görülmez, anlatılmaz, düşünülmez yaralar
Kadın, çocuk, yaşlı, genç, silahsız, korumasız olanlar
Namlu ucunda
Bombalar altında
Kurşunların vızıltısında
Yazılır kahramanlıklar
Savaşın, kahramanlığın, fetihlerin, zaferlerin
Aklın durduğu, sevginin bittiği, kalbin yittiği
Nefretin, kinin, büyüyerek insanlığı biçtiği
Andır,
Yerdir,
Hayaldir,
Gerçektir,
Tarifi tarifsizdir
15.01.2009 - İzmir
embed src=http:www.antoloji.com/siir/media/72/www_antoloji_com_1101672_880.MP3 type=audio/mpeg loop=true autostart=true height=25
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 15.1.2009 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve bilinçli yapılıyor demektir!
Ve de herkes üzerine düşeni yapmamış, yapmıyor demektir!
Hep ezilen aynı halklar yıllardır
Ve yıllardır vahşetlere göz yumuluyor...
Duyarlı ve güçlü kaleminizi kutlarım+10
Saygı ve sevgilerimle
Özkan Öcal
.......................................
Ateşe dayanacağın kadar
Filistin, sadece adı acı dolduruyor insanın içine
İnsanlık merhamet kalmamış, kısaca Filistin'e
Hemde şu boş, fani, geçici dünya yerinde
Zulme bakıcıysan, yaşaman, var olman, ne diye...?
Çocukların günahı ne...?
Bombalar atılır bir bir her savaşta,
Canım, günahsız, suçsuz, güzelim çocukların yüreğine
Söyleyin ey insanlar! ama insan gibi insan olarak!
İnsanlık denen o güzellik, bunun neresinde...? ? ?
Zulüm çekiyorsa çocuklar yaşadığımız gezegende...
Her hesap sorulur elbet
Bana,
Sana,
Ona,
Bize,
Size,
Onlara,
Ve herkese
Bu Dünya'da olmasa da, kaçış yok ötesinde...!
Ateşe dayanacağın kadar, zulme gözlerini yum,
işte aynen öyle...!
Herkes aynı görüşte
Ve herkes seyirci yapılan zulme
Bana sorarsan,
İnsanlık yok bunun hiç bir yerinde!
Ve bir hiçsin,
Bir hiçte olamazsın, olmak istediğin yerde,
Kim odun olmak ister ateşin yandığı yerde?
Derler ya; 'Her koyun, kendi bacağından asılır', o yerde...
Ateşe dayanacağın kadar, zulme gözlerini yum,
işte aynen öyle...!
(21:58 28.12.2008)
Özkan Öcal
TÜM YORUMLAR (23)