Seslendirilmiş şiirler = Şişeledim! ..

Eski bir film
Seyrediyordum
Bir adada
Mahsur kalmış
İnsanlardan
Ayrı düşmüş
Bir insan! ..

Kurtulmak,
Ve kendinden,
Haber vermek için,
Bir mektup yazdı,
Şişenin içine koydu,
Ağzını tıkadı,
Ve denize fırlattı! ..

Bir umut olarak,
Bir kurtuluş olarak,
Belki biri bulur,
Belki biri okur! ..

Beni çok etkiledi,
Düşündüm kendimi.
Ne farkım vardı?
O adada mahsur
Kalan insandan..
Bense, dünyada,
Mahsur kalandım! ..

Aldım elime kalemi,
Yazdım başıma geleni! ...

“Allahım,

Zamanlarda dolaşırken
Yolum düştü dünyaya
Oldu bir anam bir babam
Bir yuvam ve bir yaşam
Beni yetiştirdiler,
El bebek gül bebek
Sonra okullar,
Sonra hayat! .......

Bir müddet yaşadım,
Sonra yaşadıklarımı
Sorgulamaya başladım
Dünyaya gönderdiğin
İnsanları ırklara ayırmışlar
Birbirleriyle savaştırmışlar
Bazıları çıkmış ön tarafa
İnsanları ayırmış saflara
Dayatmışlar ayrı yaşamlara

Soruyorum onlara,
Hepimiz insan değil miyiz?

Diyorlar evet insanız..

Peki, niye onlar öyle biz böyle?
İnsanlar arasındaki kavga niye?

Diyorlar atalarımız savaşmış
Onlardan kalmış bize hediye!

Diyorum,

Onlar savaştıysa bize ne?
Tanrı verdi bize aklı niye?

Ey Allahım buralara,
Kitap göndermişsin,
Sayfaları satırları okudum,

Ama çoğunluk,,
Okumuyor bilesin?

Okusalar bile,
Çıkarlarına göre,
Yorumluyorlar bilesin?

Şöyle, baktım etrafa,
Hemen, hemen hepsi,
Sana inanıyor,
Ama kimi şöyle,
Kimi böyle,
Seni anlatıyor,
Oturup konuşsalar,
Anlaşacaklar ya..
Herkes ayrılmış saflara,
Kimse birbiriyle konuşmuyor! ..

Herkesin,
Ağzında bir söz,

Allah,
Her şeyin,
Doğrusunu bilir! ..

Diyorlar ama,
Vallahi inanmıyorlar buna..

Hayatı yaşamaya gelince,
Herkes giriyor başka bir yola,
Kimse takmıyor senin yolunu,
Herkes uyguluyor kendi yolunu,
Lafa söze gelince tanrı bilir,
İş yaşamaya gelince kendileri bilir! ..

Çağ dışı,

Kalmışsın Allahım,
Bunu iyi bilesin?

Ne senin gönderdiğin,
Peygamberlerin dinleniyor.

Ne senin gönderdiğin,
Kitaplar dinleniyor! .......

Çokluk güç kimdeyse,
Sadece onu dinliyor! ....

Ha… Birde Allahım,
Öyle bir şey var ki sorma! ..

İnsanlar kendine,
Birer din uydurmuş,
Hepsi senden,
Esinlendiğini söylüyor,
Görsen hep,
Kendi nefislerine,
Hizmet ediyorlar! ......

Terk edilmiş,
Kitaptaki emirlerin,
Dikmişler şaşalı mabetler,
İçlerinde türlü ibadetler,
Senin emrettiklerinden,
İnan, vallahi yok haber! ..

Birde öyle,
Garip şeyler var ki! ..

Yazıyorlar, çiziyorlar,
Konuşuyorlar, söylüyorlar! ..

Sonra,

İnan birbirlerini öldürüyorlar,
Vallahide billahi de öldürüyorlar! ..

Hem,

Öyleki,
Güçlüler toplanmışlar
Zayıfları sürekli eziyorlar! ...
Haklarını vermiyorlar.....
Gücü olmayanları...
Sürüm sürüm süründürüyorlar! ..

Kim,

Haklarına,
Sahip çıkmak isterse
Horluyorlar, zorluyorlar,
Tehditler savuruyorlar
Olmadı zindanlara tıkıyorlar
Olmadı öldürüp geçiyorlar! ..

Hem de,

İnsanlık adına,
Çağdaşlık adına,
Barış adına,
Sevgi adına,
Öldürüyorlar! ..

Kutsal saydıkları insanları,
Öldürüyorlar, öldürüyorlar, öldürüyorlar! ..…

Acayip silahlar yapmışlar..
Vallahi billahi hiç yalanım yok..

Sözün kısası,

Allahım,

İnsanların yaptıklarını,
İnan aklı olmayan,
Hayvanlar bile yapmıyor! ..

Allahım,

Yolum buraya düşünce,
Sevinmiştim ilk önce,
İnan utanıyorum yıllar geçince,
İnsanlığa, doğaya yapılanları görünce! ..

Allahım,

Artık buralar,
Yaşanacak yer değil,
Mahsur kaldım burada,
Artık gücüm kalmadı bil,
İnsanlar yaşıyor yalanı,
İnan, gerçekleri değil! .....

Ben,

Meramımı arz ettim,
Yazdım şişeledim! ...

Belki mektubum,
Sana ulaşır! ..….

Mahsur kalışım
Özgürlüğe ulaşır! ...”

10.05.2006 - İzmir