Rüzgâr yoktu
Bugün, hayatın içinde
Başka rüzgârlar esiyordu
Karabasan haberler
Ortalıkta dolaşıyordu
Ortak fikir
İnsanlar, insanlık
Artık çıkar peşindeydi
İnsan, insanlık için
İnsan, doğal yaşam için
Kılını bile kıpırdatmıyordu
Aksine, değer olarak ne varsa
Tüketiyor, eziyor, yok ediyordu
Hepsini attım bir köşeye
Bugün sizlerle uğraşamam diye
Kış başlangıcında
Yağan yağmurlarla
Temizlenmiş gökyüzünde
Islanmış, çamurlanmış yeryüzünde
Dolaşmak için çıktım sokaklara
Beton, asfalt yollardan kırlıklara
Bahar günlerinin aksine
Doğa başka güzellikler taşıyordu
Gökyüzünden aşağılara inen
Yeryüzünden yukarılara yükselen
Islaklık, nem, insanın içine işliyordu
Doğanın uykuya yatmaya hazırlandığı
Bahara doğacak fidelerin saklandığı
Tohumların bahara korunduğu anlardı
Yaşam yeniden doğuşa
Yeni ümitlerle, yepyeni bir yaşama
Uykuya yatarak hazırlanıyordu
Bunu duymak, hissetmek bir yaşamdı
Her ıslaklık, nem, yaşamın kaynağıydı
Doğada yağmurlarla ıslanan hayat
İnsanı ağlatan, sızlatan hayat
Yeni doğumlara, yeni ümitlere
Fidelerini sulamaktaydı
Çoğu zaman, karıştırır insan
Gördüğüm mü, görmek istediğim mi?
Gözyaşını tanımayan hayatla
Yağmurlarını bilmeyen doğaya
İnsan ne söyleyeceğini bilebilir mi?
İnsan çoğu zaman
Sadece görmek istediklerini görür
Hani bir söz vardır
Ben gördüğüme inanırım diye
Ben bu söze kesinlikle inanmam
İnsan çoğu zaman
Gördüklerine değil
Görmek istediklerine inanır
Bugün doğada, yaşamda
Görmek istediklerimi değil
Doğayı, yaşamı görmek için
Dolaşmak istedim farklılığıyla
Çıktığım tepelerden
Ardıma dönüp baktığımda
Puslar arasında bir yaşam vardı
Yeşilleri tüketilmiş
Betonları yükseltilmiş
Doğayı asfaltlarıyla karartmış
Canlılığın üzeri örtülmüş
Sanki mezarlık gibiydi
Arada bir görünen yeşillikler
Mezarlar üzerine konan çiçekler gibiydi
Sessizliklerin içinden
Ölüyoruz diyen çığlıkları hissettim
Hâlbuki biraz önce bende aralarındaydım
Bütün benliğimde düşünmeye başladım
Acaba, benden de çığlıklar yükseliyor muydu?
Birileri, benim de çığlıklarımı duyuyor muydu?
Bir müddet sonra çığlıkların içine dönecektim
Gördüklerimle, hissettiklerimle değişecek miydim?
Islak havanın
Islak yeryüzünün
Islaklığını bütün gücümle içime çektim.
Gözlerimi yumdum
Bütün bilgilerimi yoğurdum
Hissettiklerimle kavruldum
Betonlar içinde geleceğe
Bütün gücümle fideleşecektim
Fidelerimden umuda filizler verecektim
İçimi garip bir huzur kapladı
Sanki şu an, şurada ölseydim
Sanki şu an, şurada yaşasaydım
Sanki aralarında hiç fark yoktu
Her ikisi de doğanın kucağında
Yaşamlara umut hazırlıyordu
Bugün içimi, karartmaya alışkın
Bütün puslu görüntüler
İçimde yeni fideler oluşturuyordu
Kalbim sevinçle atmaya başladı
Beni geleceğin çiçekleri karşıladı
26 Kasım 2008 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 26.11.2008 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'Betonlar içinde geleceğe
Bütün gücümle fideleşecektim
Fidelerimden umuda filizler verecektim '
'Karnın yardım kazma ilen, bel ilen
Yüzün yırttım tırmığınen, el ilen
Gene beni karşıladı gül ilen
Beni sadık yarim kara topraktır... '
bu güzel dörtlükleri aklıma geldi. Biz doğaya ne kadar ızdırap verirsek verelim o hep direniyor ama nereye kadar.
Değerli mısralarınızı kutluyorum Mehmet bey
Bütün puslu görüntüler
İçimde yeni fideler oluşturuyordu
Ümitkar duygular yazan kaleminizi kutlarım.
İşin kötüsü, bundan sonra da, yoğun biçimde
0lacaktır.
Göründüğü kadarıyla doğa savunmasızdır, insanların
saldırısına karşı sanki korumasızdır. Bunu biz hep böyle sanmışızdır. Ama zamanı geldiğinde, öyle bir intikam alırki, işte ozaman hepimizin işini bitirir,
Yeniden bir kainatın kurulmasını sağlar. Sahipsiz sandığımız doğanın gerçek sahibi ve koruyucusu
ALLAH'ın mutlak gücünü belki ozaman daha iyi anlamış oluruz, eğer varsak, anlama ve alğılama ğücümüz varsa.
'--Bütün benliğimde düşünmeye başladım
Acaba, benden de çığlıklar yükseliyor muydu?
Birileri, benim de çığlıklarımı duyuyor muydu? '--
Müsterih ol sayın çoban... sizi duyuyor, anlıyorum.
Zaman zaman yaptığınızı yapıyorum; bende ancak
doğayla başbaşa kaldığım zaman en büyük huzuru
buluyorum. İyice bir anlayabilseydik, doğadan geldiğimizi. Ve de, onunhuzur dolu bağrına gideceğimizi. (Listemde 'TÜKENİYOR İŞTE'
adlı şiirimi lütfen okuyunuz.)
Selam, tebrik ve takdirlerimle kutluyorum sizi.
KEMAL POLAT
TÜM YORUMLAR (29)