Seslendirilmiş şiirler = Puslar

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

Seslendirilmiş şiirler = Puslar

Rüzgâr yoktu
Bugün, hayatın içinde
Başka rüzgârlar esiyordu
Karabasan haberler
Ortalıkta dolaşıyordu

Ortak fikir
İnsanlar, insanlık
Artık çıkar peşindeydi
İnsan, insanlık için
İnsan, doğal yaşam için
Kılını bile kıpırdatmıyordu
Aksine, değer olarak ne varsa
Tüketiyor, eziyor, yok ediyordu

Hepsini attım bir köşeye
Bugün sizlerle uğraşamam diye

Kış başlangıcında
Yağan yağmurlarla
Temizlenmiş gökyüzünde
Islanmış, çamurlanmış yeryüzünde
Dolaşmak için çıktım sokaklara
Beton, asfalt yollardan kırlıklara

Bahar günlerinin aksine
Doğa başka güzellikler taşıyordu
Gökyüzünden aşağılara inen
Yeryüzünden yukarılara yükselen
Islaklık, nem, insanın içine işliyordu
Doğanın uykuya yatmaya hazırlandığı
Bahara doğacak fidelerin saklandığı
Tohumların bahara korunduğu anlardı

Yaşam yeniden doğuşa
Yeni ümitlerle, yepyeni bir yaşama
Uykuya yatarak hazırlanıyordu
Bunu duymak, hissetmek bir yaşamdı
Her ıslaklık, nem, yaşamın kaynağıydı
Doğada yağmurlarla ıslanan hayat
İnsanı ağlatan, sızlatan hayat
Yeni doğumlara, yeni ümitlere
Fidelerini sulamaktaydı

Çoğu zaman, karıştırır insan
Gördüğüm mü, görmek istediğim mi?

Gözyaşını tanımayan hayatla
Yağmurlarını bilmeyen doğaya
İnsan ne söyleyeceğini bilebilir mi?

İnsan çoğu zaman
Sadece görmek istediklerini görür

Hani bir söz vardır
Ben gördüğüme inanırım diye
Ben bu söze kesinlikle inanmam

İnsan çoğu zaman
Gördüklerine değil
Görmek istediklerine inanır

Bugün doğada, yaşamda
Görmek istediklerimi değil
Doğayı, yaşamı görmek için
Dolaşmak istedim farklılığıyla

Çıktığım tepelerden
Ardıma dönüp baktığımda
Puslar arasında bir yaşam vardı
Yeşilleri tüketilmiş
Betonları yükseltilmiş
Doğayı asfaltlarıyla karartmış
Canlılığın üzeri örtülmüş
Sanki mezarlık gibiydi
Arada bir görünen yeşillikler
Mezarlar üzerine konan çiçekler gibiydi

Sessizliklerin içinden
Ölüyoruz diyen çığlıkları hissettim
Hâlbuki biraz önce bende aralarındaydım

Bütün benliğimde düşünmeye başladım
Acaba, benden de çığlıklar yükseliyor muydu?
Birileri, benim de çığlıklarımı duyuyor muydu?

Bir müddet sonra çığlıkların içine dönecektim
Gördüklerimle, hissettiklerimle değişecek miydim?

Islak havanın
Islak yeryüzünün
Islaklığını bütün gücümle içime çektim.

Gözlerimi yumdum
Bütün bilgilerimi yoğurdum
Hissettiklerimle kavruldum

Betonlar içinde geleceğe
Bütün gücümle fideleşecektim
Fidelerimden umuda filizler verecektim

İçimi garip bir huzur kapladı
Sanki şu an, şurada ölseydim
Sanki şu an, şurada yaşasaydım
Sanki aralarında hiç fark yoktu
Her ikisi de doğanın kucağında
Yaşamlara umut hazırlıyordu

Bugün içimi, karartmaya alışkın
Bütün puslu görüntüler
İçimde yeni fideler oluşturuyordu
Kalbim sevinçle atmaya başladı
Beni geleceğin çiçekleri karşıladı

26 Kasım 2008 - İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 26.11.2008 00:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • İrfan Karapınar
    İrfan Karapınar

    Durnaksızın çağlayan su gibisiniz.Öylesi duygu ve düşüncelerle dolusunuz ki,fikir şimşeklerinizi şiirlerinizden eksik etmiyorsunuz.Takdir,teşekkür ve saygılarımla...Tam puan...

    'Betonlar içinde geleceğe
    Bütün gücümle fideleşecektim
    Fidelerimden umuda filizler verecektim '

    Cevap Yaz
  • Muhiddin Ateş
    Muhiddin Ateş

    Yüreğinize sağlık

    Cevap Yaz
  • Hasan Yüksel
    Hasan Yüksel

    Bu şiiri okuyunca Aşık Veysel' in

    'Karnın yardım kazma ilen, bel ilen
    Yüzün yırttım tırmığınen, el ilen
    Gene beni karşıladı gül ilen
    Beni sadık yarim kara topraktır... '

    bu güzel dörtlükleri aklıma geldi. Biz doğaya ne kadar ızdırap verirsek verelim o hep direniyor ama nereye kadar.

    Değerli mısralarınızı kutluyorum Mehmet bey


    Cevap Yaz
  • İbrahim Şahin
    İbrahim Şahin

    Bugün içimi, karartmaya alışkın
    Bütün puslu görüntüler
    İçimde yeni fideler oluşturuyordu

    Ümitkar duygular yazan kaleminizi kutlarım.

    Cevap Yaz
  • Kemal Polat
    Kemal Polat

    Doğa da asla kıskançlıklar, hainlikler olmaz insanlara karşı. Ama İnsandan doğaya , başka pekçok güzelliklere karşı, zalimce saldırılar, kıskançlıklar ve hainlikler hep var olmuştur.
    İşin kötüsü, bundan sonra da, yoğun biçimde
    0lacaktır.
    Göründüğü kadarıyla doğa savunmasızdır, insanların
    saldırısına karşı sanki korumasızdır. Bunu biz hep böyle sanmışızdır. Ama zamanı geldiğinde, öyle bir intikam alırki, işte ozaman hepimizin işini bitirir,
    Yeniden bir kainatın kurulmasını sağlar. Sahipsiz sandığımız doğanın gerçek sahibi ve koruyucusu
    ALLAH'ın mutlak gücünü belki ozaman daha iyi anlamış oluruz, eğer varsak, anlama ve alğılama ğücümüz varsa.

    '--Bütün benliğimde düşünmeye başladım
    Acaba, benden de çığlıklar yükseliyor muydu?
    Birileri, benim de çığlıklarımı duyuyor muydu? '--

    Müsterih ol sayın çoban... sizi duyuyor, anlıyorum.
    Zaman zaman yaptığınızı yapıyorum; bende ancak
    doğayla başbaşa kaldığım zaman en büyük huzuru
    buluyorum. İyice bir anlayabilseydik, doğadan geldiğimizi. Ve de, onunhuzur dolu bağrına gideceğimizi. (Listemde 'TÜKENİYOR İŞTE'
    adlı şiirimi lütfen okuyunuz.)
    Selam, tebrik ve takdirlerimle kutluyorum sizi.
    KEMAL POLAT

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (29)

Mehmet Çoban