Bazen insan
Öyle bir kaybolmak ister ki
Her şeyden
Herkesten
Her şeyden uzak
Kendinden bile uzak
Tüm anılarından
Geleceğinden geçmişinden
Seslerden, hayallerden, düşlerden
Uzaklaşıp, kendi kendine kalmak, kaybolmak
Hayat, öyle garip ki
Sanki insan ne isterse tersini yapıyor
Sessizlikler ses
Zaman bir müzik oluyor karşısında
Kulaklarımı tırmalıyor
Bütün görüntüler kelimeler
Halinde karşıma diziliyor
Bütün kelimeler görüntü oluyor karşımda
Ve ben, kaybolmak istedikçe
Her şey karşımda
Her şey yanımda
Her şey içimde
Beni sarıyor
Beni yalnız bırakmıyor
Zamanı durdurmak
Denilen bir kavram var
Nasıldır bilmem
Sonra kim durdurabilmiş zamanı
Onu da bilmem
Belki o zaman, kaybolurum
Belki o zaman, kaybolur insan
Ama zamanı ben durduramam
Ve ben, kaybolamam
02.08.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 2.8.2009 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durmuş saatler,akmaz zaman
Meçhule giden bir yolcu
El sallar bana düş'ümde
Sende gel....
Gel der benimle.......
Saygılarımla.kutlarım efendim...
kutluyorum çalışmanızı sayın Mehmet Çoban, saygı ile ...
TÜM YORUMLAR (26)