Hayatta
En çok korktuğum şey
Bir gün, geriye dönüp
Yaptıklarıma pişmanlık duymaktır
Hele, verdiğim sevgi
Duyduğum güven
Dostluk ve arkadaşlıklarım
İyilik ve güzellik üzerine
Tavırlarım ve davranışlarım
Her türlü fedakârlıklarım
Nedeniyle pişmanlık duyarsam
Bilirim ki, o zaman kaybetmişimdir
Kaybettiğim
İnsanlar değildir
Kaybettiğim
Kendi kimliğim, kişiliğimdir
Zira saydığım her şey
Bir insanın karşılık beklemeden
İnancı, kişiliği nedeniyle
Karşılıksız yapacağı şeylerdir
Eğer pişmanlık duymuşsam
Bütün yaptıklarımdan karşılık beklemişimdir
İnsan
Yaptıklarından karşılık beklemeye başladığında
İnsan, insan olmaktan çok, çıkara doğru adım atmıştır
İnsan,
Çıkarları doğrultusunda
Hayatını yaşamaya başladığında
İnsanlık, iyilikleri, güzellikleri ve paylaşımı alarak
Terk ederek insanlara doğru gitmiştir.
Onun için,
Keşkilerden, pişmanlıklardan çok korkarım.
Yarınlara,
Çıkarsız bir yaşam kurmak için yola çıkarım.
Zira pişmanlıklarım
İnsanlığın, insanlık değerliğinin
Dışına çıktığım anlardır
26.02.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 26.2.2009 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın içinde değil, göbeğinden bir NEFİSEYDİ. Okunmalı bu şiir. Yudum yudum içilmeli. Kutlarım ALKIŞLARLA gönülden. Tam puan gönül denizimden.
Eğer pişmanlık duymuşsam
Bütün yaptıklarımdan karşılık beklemişimdir
İnsan
Yaptıklarından karşılık beklemeye başladığında
İnsan, insan olmaktan çok, çıkara doğru adım atmıştır
SÜPEEEEEER!
Tebessüm kokulu bitimsiz sevgilerimle...
_____________Âlimoğlu___________
TÜM YORUMLAR (31)